Hoe een negatieve schooltijd een traumatische impact op het leven van een hoogsensitief persoon kan hebben.
Ik doe nu al meer dan een jaar internationaal onderzoek naar hoogsensitiviteit in het onderwijs. Mensen worden persoonlijk door mij geïnterviewd via Skype, Zoom of ik spreek deelnemers live. Zij delen hun ervaringen vanuit hun eigen perspectief als sensitief kind, als ouder van een hoogsensitief kind, of als een (hoogsensitieve) leerkracht in het onderwijs. Deze prachtige deelnemers delen hun diepste gevoelens, meningen en ervaringen vanuit verschillende landen. Sommige ervaringen zijn enorm traumatisch en dat bevestigt iedere keer weer hoe noodzakelijk mijn missie is. Gelukkig kan ik tevens positieve ervaringen met hen delen en dat geeft hen ook hoop op een optimistische educatieve toekomst voor HSP’s.
Tijdens het onderzoek ontdekte ik, dat er soms een link gelegd kan worden tussen het emotioneel welzijn in het onderwijs van het hoogsensitieve kind en hun ouders, ook wat de gevoelige kinderen terug kunnen spiegelen aan hun leerkrachten en vice versa. De invloed hiervan kan men op volwassenen leeftijd nog meten. Het bevestigt nogmaals de onderlinge samenhang die we allemaal hebben.
Daarom is het essentieel om op het hoogste niveau samen te werken, zodat een hoogsensitief kind kan bloeien in het onderwijs. Dit geldt uiteraard ook voor thuisonderwijs en andere vormen van educatieve omgevingen.
Doe wat past bij de behoefte van uw kind en laten wij hen helpen leergierig te blijven, want wanneer ik hoogsensitieve volwassen mannen en vrouwen therapeutisch begeleid is ‘school’ vaak een terugkerend thema. Niet sporadisch ligt de oorspronkelijk basis van hun huidige beslissingen in het onderwijs.
Het is tevens interessant om de internationale verschillen te ervaren waarop scholen reageren op de behoeften van hoogsensitieve leerlingen. Helaas kan ik daarbij ook zeggen hoe de scholen soms helemaal niet reageren. Soms is dat het gevolg van een gebrek aan kennis over hoogsensitiviteit, of het al overweldigd zijn in een klas met 28 andere kinderen met ieder hun behoeften, geen substantieel budget of een school met een ontbrekende innovatieve mindset, etc. Dat is in bepaalde situaties uiteraard heel begrijpelijk. Ik heb zelf ook jaren voor de klas gestaan en dit is mij dus niet onbekend. Aan de andere kant zijn de 20% hoogsensitieve kinderen in de klas afhankelijk van het feit of de leerkracht hun behoeften ‘ziet’…net zoals bij kinderen met autisme, ADHD of hoogbegaafde kinderen.
Tegenwoordig hebben veel hoogsensitieve kinderen helaas een schooltrauma ontwikkeld. Soms wordt ook de term ‘schoolmoe’ gebruikt. Depressie bij studenten is niet zo zeldzaam meer en de sociale druk leidt tot veel onnodige stress voor hen. Hoogsensitieve kinderen kunnen gemakkelijk een verkeerde diagnose krijgen, worden vaak een niveau lager ingeschat en kunnen daardoor een ander pad in het leven bewandelen dan voor hen bestemd is.
Wat mij persoonlijk verbaast is dat hoogsensitieve kinderen met sociaal emotionele klachten uit de conservatieve landen regelmatig door de school doorverwezen worden naar een logopedist. Velen blijven uit angst voor de reactie van hun school, welke bij afwijzing minder positieve gevolgen kan hebben voor de kansen van het kind op school. Begrijp mij niet verkeerd, ik werk samen met fantastische logopedisten en dus begrijp ik hun specifieke professionele niche wel degelijk. Een logopedist focust namelijk niet voornamelijk op de sociaal emotionele kant en dat heeft als gevolg dat ouders veel tijd, financiën, energie en inspanning in iets stoppen wat niet bij hun hulpvraag past. Wanneer uw kind of student het gevoel heeft vast te zitten op school bezoek dan een een zorgverlener die ook diepgaande ervaring heeft als professioneel leerkracht.
Geen tijd te verliezen! Preventie is de sleutel!
Als u ook deel wilt nemen aan het onderzoek en krachten wilt bundelen voor deze en de volgende sensitieve generaties in het onderwijs, schrijf dan een e-mail naar Susanne naar internationalhspcenter@gmail.com en ik neem vervolgens contact met je op.
